Geplaatst op januari 13, 2025januari 13, 2025 door Admin — Geef een reactie

Het verhaal van zwemmende Kleine Beer

Op een zonnige dag besloot Kleine Beer te gaan zwemmen in het meer bij Huisje Daar. Het was een heerlijke plek, met helder water en vrolijk kwetterende eenden. Kleine Beer voelde zich een beetje onzeker, want zwemmen kon hij nog niet zo lang. Hij droeg zijn zwembandjes stevig om zijn armen en stapte voorzichtig het frisse water in.

Kleine Beer stapt dieper het meertje in, tot waar hij niet meer op zijn pootjes kan staan en begint te watertrappelen. Hij probeert zijn armen ook te bewegen en komt langzaam in beweging.

Niet veel later kwam Harde Beer aangewandeld. “Kijk eens aan! Daar is mijn zwemkampioen!” riep hij enthousiast. Kleine Beer glimlachte verlegen, terwijl hij traag door het water ploeterde. “Zwem maar snel verder!”

Plots zwom een eend snel voorbij Kleine Beer. Kleine Beer stopte even met peddelen en keek naar de kant. “Harde Beer, zie je dat? Ik ben echt nog traag.” Zegt hij droef.

“Onzin, Kleine Beer!” zei Harde Beer met een brede glimlach. “Jij wordt de beste zwemmer die ik ooit heb gezien. Een berebeste zwemmer, net zoals ik! Weet je wat? Er is binnenkort een zwemwedstrijd in het dorp. Hoe leuk zou het zijn moest je die winnen?!”

Kleine Beer keek verbaasd. “Maar Harde Beer, ik ben nog helemaal niet zo goed. Ik gebruik zelfs nog mijn zwembandjes.”

“Ach,” zei Harde Beer, terwijl hij zich breed maakte. “Jij kan toch perfect zonder die bandjes zwemmen? Echt, je techniek is goed, als je het maar echt wil, kan je zelfs de zwemwedstrijd in het dorp winnen binnenkort! En ik zal je aanmoedigen!.”

Later die dag ging Kleine Beer naar Huisje Hier, waar Zachte Beer hem opwachtte. “Hoe was het zwemmen vandaag, Kleine Beer?” vroeg Zachte Beer zachtjes.

Kleine Beer zuchtte en vertelde over Harde Beer die zei dat hij de beste zwemmer was en over de zwemwedstrijd. “Maar ik kan helemaal nog niet goed zwemmen!,” zei hij eerlijk. “Ik ben nog aan het oefenen.”

Zachte Beer glimlachte en gaf Kleine Beer een knuffel. “Je bent al fantastisch, gewoon omdat je het probeert en er plezier in hebt. Het is niet belangrijk om de beste te zijn, maar om blij te zijn met wat je doet. Wat Harde Beer denkt dat hij je motiveert door te zeggen dat je het al geweldig kan, terwijl je nog maar begint. Het is goed dat jij zelf weet wat je wilt en kunt.”

Kleine Beer keek op en knikte. “Ik denk dat ik eerst nog even blijf oefenen voordat ik aan een wedstrijd meedoe. Misschien doe ik later mee, als ik er echt klaar voor ben.”

“Dat klinkt als een heel goed plan, Kleine Beer,” zei Zachte Beer. “Zullen we samen oefenen morgen? Gewoon rustig aan, voor de lol?”

“Ja, graag!” riep Kleine Beer blij. Hij voelde zich meteen lichter.

Geplaatst op januari 10, 2025januari 10, 2025 door Admin — Geef een reactie

Het verhaal van te veel cadeautjes

Kleine Beer zit in Huisje Daar met Harde Beer. Vandaag is het een speciale dag, want Harde Beer heeft besloten om Kleine Beer te verwennen. Gewoon, omdat het kan!

“Wat wil je doen vandaag, Kleine?” vraagt Harde Beer met een grote glimlach.

“Ik wil graag naar het park,” zegt Kleine Beer enthousiast.

“Nee, nee, we gaan iets veel leukers doen!” Harde Beer neemt Kleine Beer mee naar de speelgoedwinkel. Ze lopen langs rijen en rijen speelgoed, en Harde Beer begint alles aan te wijzen. “Wat denk je van deze auto? En deze pop? Of misschien deze blokken?”

Kleine Beer voelt zich overweldigd. “Maar ik heb al veel speelgoed, Harde Beer.”

“Dat maakt niet uit, Kleine! Vandaag krijg je alles wat je wilt!” Harde Beer begint speelgoed in een winkelkarretje te gooien. Auto’s, poppen, puzzels, bouwsets, het houdt niet op.

Kleine Beer kijkt naar de stapel speelgoed en voelt zich een beetje ongemakkelijk. “Dank je wel, Harde Beer,” zegt hij zachtjes.

“Je verdient het allemaal, Kleine! Zachte Beer zou je dit nooit geven! Nee toch, hé, Kleine Beer?” zegt Harde Beer met een grijns.

Ze gaan naar Huisje Daar met meer speelgoed dan ze kunnen dragen. Kleine Beer weet niet goed waar eerst te beginnen.

Een tijdje later is Kleine Beer bij Zachte Beer in Huisje Hier. Zachte Beer merkt meteen dat Kleine Beer stil en een beetje verdrietig is.

“Wat is er, Kleine Beer?” vraagt Zachte Beer zachtjes.

Kleine Beer haalt diep adem en vertelt over de speelgoedwinkel. “Harde Beer wilde niet met me naar het park. En daarna heeft Harde Beer me zoveel speelgoed gegeven, maar hij zei ook dat jij dat nooit zou doen.”

Zachte Beer knielt neer en kijkt Kleine Beer recht in de ogen. “Mijn klein Beertje toch, veel speelgoed gaan kopen kan leuk zijn, maar het gaat niet om de hoeveelheid. Je zal altijd genoeg speelgoed hebben om je te amuseren, daar zorg ik voor!

Wat Zachte Beer erg belangrijk vindt, is dat je gelukkig bent en dat je weet dat je geliefd bent, ongeacht hoeveel speelgoed je hebt.”

Kleine Beer knikt langzaam. “Ik voelde me een beetje verdrietig toen Harde Beer dat zei.”

Zachte Beer glimlacht en geeft Kleine Beer een knuffel. “Je mag me altijd vertellen hoe je je voelt. Ik begrijp dat het raar is, niet blij zijn met al dat speelgoed. Soms overdrijft Harde Beer met zijn cadeautjes en vergeet gewoon leuke dingen te doen. Vergeet niet, Kleine Beer, daar gaat het om.

Grenzen aangeven:

Hoe denk je dat Kleine Beer zich voelde toen hij al dat speelgoed kreeg?
Vind je het gezond om altijd te krijgen wat je wilt, zoals bij het speelgoed? Waarom wel of niet?
Denk je dat het belangrijk is hoe Harde Beer zijn aandacht en cadeaus geeft aan Kleine Beer?

Zelfinzicht:

Wat zou er gebeuren als Kleine Beer zelf mocht kiezen wat hij echt wilde doen?
Waarom doen de vele cadeautjes Kleine Beer niet veel?
Heb je soms het gevoel dat anderen proberen je gelukkig te maken op een manier die jij niet echt wilt?

Emotionele veerkracht:

Hoe voelde Kleine Beer zich toen hij zoveel speelgoed kreeg maar niet naar het park mocht?
Heb je ooit gemerkt dat iemand anders denkt dat ze weten wat het beste voor jou is, maar dat voelt niet goed voor jou? Wat deed je toen?
Wat vind je van de manier waarop Zachte Beer luisterde naar Kleine Beer’s gevoelens? Hoe zou jij je voelen als iemand echt naar jou luistert?

Geplaatst op december 30, 2024december 30, 2024 door Admin — Geef een reactie

Het verhaal van het museum

Kleine Beer en Harde Beer gaan samen naar het museum. Ze maken er een dagje van, Harde Beer wilt graag gaan kijken naar een nieuwe tentoonstelling. Kleine Beer is erg benieuwd, hij is nog nooit naar een tentoonstelling in een museum geweest.

Ze lopen samen het mooie, grote gebouw binnen, langs een enorme poort. Kleine Beer is een beetje onder de indruk. Wat een hal! Het is duidelijk een heel groot museum.

“Goed, Kleine, volg me, dan gaan we naar de schilderijen kijken!” geeft Harde Beer instructie.

Kleine Beer geeft hem een stevig pootje en Harde Beer loopt met hem een lange gang met beelden door. Ze blinken. Kleine Beer denkt bij zichzelf “Die worden mooi gepoetst, die zullen niet snel kapot gaan.” Hij gniffelt bij zichzelf en denkt even aan Zachte Beer.

Ze komen aan in een grote kamer, met overal waar je kijkt schilderijen. Grote en kleine schilderijen door elkaar, sommigen met dieren op, sommige met landschappen en nog anderen met vreemde figuren. Er zijn er hele kleurrijke bij, met de felste kleuren die Kleine Beer zich kan bedenken en anderen lijken wel in één kleur geschilderd.

Er is zoveel om naar te kijken, maar Harde Beer doet teken om hem te volgen en gaat naar één klein schilderijtje. Hij gaat op een afstandje staan en kijkt heel intens naar dat schilderij. Kleine Beer kan er niets van maken, het is een beetje een vreemd schilderij, met allemaal gekleurde vlakken die niet echt iets voorstellen.

Hij kijkt vragend naar Harde Beer.

“Dit is nu kunst, Kleine. Zie je die lijnen, de kleuren die de kunstenaar gebruikt heeft? Is het niet prachtig?”. Harde Beer is enthousiast, Kleine Beer merkt het aan alles.

“Wat zie jij erin, Kleine?” vraagt Harde Beer.

Kleine Beer denkt hard na. Hij vindt het niet echt een mooi schilderij en weet niet goed wat hij moet zeggen. Harde Beer is er zo enthousiast over. “Ik weet het niet zo goed. De kleuren zijn wel mooi.”

“Ja he, ze zijn prachtig! Ik vind het geweldig mooi! Het schilderij lijkt me een heel verhaal te vertellen.” Harde Beer gaat wat dichter bij het schilderij staan en bekijkt het weer intens.

Kleine Beer begint naar andere schilderijen te kijken en ziet er enkele die hij echt mooi vindt. “Ik ga even naar die schilderijen kijken, is dat goed Harde Beer?” vraagt hij , wijzend naar wat hij wil gaan bekijken. “ Ja hoor, is goed”.

Kleine Beer gaat de kamer rond, hij is blij dat ze samen naar het museum zijn gekomen. Hij kan zien dat Harde Beer geniet van al die mooie kunstwerken. Als Kleine Beer alle schilderijen in de kamer heeft bekeken, gaat hij terug naar Harde Beer. Die staat nog steeds aan het kleine schilderijtje. “Ben je daar weer?”

“Ja hoor, Harde Beer, ik vind het een leuk museum!”

“Ja he. Ik blijf fan van dit werkje. Het is zo groot, ook al is het maar klein.”

Kleine Beer snapt er niet veel van. Hij is nog klein, het zal daar wel aan liggen.

“Gaan we buiten picknicken, Harde Beer? Ik krijg een beetje honger.”

“Goed dan, Kleine.” En ze wandelen samen het museum uit en gaan picnicken op een bankje.

Kleine Beer heeft ervan genoten, het museum was prachtig, maar hij mistte Harde Beer wel een beetje doorheen de dag. Maar ook Harde Beer had genoten. Een fijne dag!